Επιχείρηση ΑΧΑ! (Αναστήλωσης Χαμένων Αναμνήσεων)

Η νοσταλγία των τελευταίων ημερών με οδήγησε στο Κάστρο των Τριών Αινιγμάτων (δηλαδή την ντουλάπα μου), στην οποία ανακάλυψα κάτι που είχα να δω χρόνια. Τυλιγμένο σε μια μπλε σακούλα σκουπιδιών, ένα μαύρο κουτί, στο οποίο ήταν γραμμένη με χρυσά γράμματα μια μαγική λέξη

HeroQuest. Ένα εκπληκτικό επιτραπέζιο, γεμάτο φανταστικές περιπέτειες σε σκοτεινές κατακόμβες, που σήμαινε τόσα μα τόσα πολλά για μένα. Δεν ήταν ότι τότε ο χώρος του fantasy έδειχνε απόμακρος για ένα παιδάκι που ήταν σπίτι σχολείο - σχολείο σπίτι και αυτό το επιτραπέζιο ήταν μια μικρή όαση από την οποία περίμενε να ξεδιψάσει την ψυχή του. Δεν ήταν το ότι ήταν από τα ακριβά επιτραπέζια της περιόδου και έπρεπε να μαζέψω πολλά χαρτζηλίκια, δώρο χριστουγέννων, και να παρακαλέσω και τους γονείς για συμπλήρωμα για να το πάρω,. Δεν ήταν καν το οτι απο εκεί έμαθα λέξεις όπως "ορκ", "ζάρια" και "ξόρκια". Ήταν πως από την στιγμή που άνοιξα το κουτί και διάβασα για το τι κάνεις ο Αφηγητής της περιπέτειας, αυτός που ελέγχει τους κακούς, βάζει τις παγίδες, αλλά και ενθαρρύνει τους παίκτες με τις περιγραφές του, ήμουν σίγουρος πέρα από κάθε αμφιβολία ότι αυτό που ήθελα στη ζωή μου ήταν να γράφω και να διηγούμαι ιστορίες. Δεν υπήρχε νύχτα των παιδικών μου χρόνων που να μην την περάσω στήνοντας σενάρια ενάντια στις δυνάμεις του χάους, και που να μην με πάρει ο ύπνος ανάμεσα σε πλαστικές φιγούρες τεράτων και ηρώων.

Συχνά λέμε την λέξη "ιερό" χωρίς να καταλαβαίνουμε πλήρως τη σημασία της. Κατι "ιερό" έχει καταλήξει να σημαίνει κάτι "σχετιζόμενο με ένα υπερφυσικό ον ή υπερφυσική κατάσταση που θεωρείται καλή". Όμως το "ιερό" δεν είναι κάτι αποκομμένο και ξένο, είναι κάτι καθημερινό, που με την αγάπη και το θαυμασμό σου το εξυψώνεις στο μυαλό και την καρδιά σου. Έτσι μπορώ να πω πως λίγα πράγματα υπήρξαν τόσο ιερά για εμένα όσο αυτό το παιχνίδι, που ακόμα φέρνει δάκρυα συγκίνησης στα μάτια μου. Δυστυχώς, η παιδική φαντασία είναι συχνά βίαιη με τα αντικείμενα λατρείας της, έτσι με την πάροδο των χρόνων άλλα κομμάτια έσπασαν και άλλα χάθηκαν, ώσπου δεν μπορούσε πια να παιχθεί - έτσι, ντροπιασμένος έκρυψα το παιχνίδι που τόσο αγαπούσα σε ένα πατάρι, κρατόντας τους δράκους και τα ξωτικά ζωντανά μέσα στα όνειρα μου.

2011, και αυτά τα όνειρα δεν έχουν πεθάνει ακόμα - και δεν πρόκειται. Μόνο που τώρα υπάρχει internet - μπορώ να βρω και αντικαταστήσω τα κομμάτια που μου λείπουν, και θα το κάνω. Για αυτό όμως χρειάζομαι και τη δικιά σας βοήθεια. Αν ξέρετε κάποιον που να έχει αυτό το επιτραπέζιο και να μπορεί να το αποχωριστεί, ακόμα και αν το έχει σε πολύ πολύ κακή κατάσταση, πείτε του να μου στείλει ένα μήνυμα στο shatteredheavens@gmail.com. Μόλις έχω αρκετά κομμάτια για να μπορούμε να παίξουμε αξιοπρεπώς, είστε όλοι ευπρόσδεκτοι στο τραπέζι μου.