Μες στη σιωπή, ακόμη μια φορά
το ρολόι έλιώσε στον τοίχο
ένας έρωτας πέρα απ'τη φθορά
αγάπη μεγαλύτερη από στίχο
Αγγελε γλυκέ της μουσικής
δώσε μου για λίγο τα φτερά σου
χάθηκα στη μέθη μιας στιγμής
μα απόψε πάλι έρχομαι κοντά σου
Πριγκήπισσα, παντού σε αναζητώ
σε στοιχειωμένα δάση και σε κάστρα
με ενα φιλι σε ένα κορμί γυμνό
κι ολα ή τίποτα, per aspera ad astra
Συχνά θυμάμαι οτι είμαι απλά Κανείς
δίχως ταυτότητα, συνείδηση ή φρένα
μα όσα μου χάρισε ο ήχος της σιωπής
αστέρια τα κανα και τα δωσα σε σενα
Ο δρόμος μου έφτασε πέρα απ'τον ουρανό
χάρτες άγραφοι, πυξίδες δίχως βελόνα
πριν φύγω πάλι, κάτι έχω να σου πω
Ειναι πως σ'αγαπω και θα'μαι εκεί αιώνια
Αναρτήσεις
