Πριν λίγες ημέρες, ανέβηκε στο διαδίκτυο το ακόλουθο βίντεο που απεικονίζει μια νεαρή κοπέλα να πετάει νεογέννητα κουτάβια σε ένα ποτάμι.
Φυσικά, υπήρξε κύμα έντονων αντιδράσεων. Η γλώσσα που χρησιμοποιεί η κοπέλα είναι Κροατική, με έντονη Βόσνικη προφορά, και μέσα από τα κινήματα που δημιοργήθηκαν για να βρεθεί ποια είναι και να οδηγηθεί στη δικαιοσύνη οι τοπικές αρχές έχουν καταλήξει σε δύο πιθανά ονόματα, και πιστεύουμε ότι είναι θέμα χρόνου αυτή η κοπέλα να οδηγηθεί στη δικαιοσύνη.
Η πράξη της κοπέλας ήταν σίγουρα αποτρόπαια, αλλά τα διάφορα comments στους τοίχους των διαφόρων σελίδων που έχουν αφιερωθεί στον εντοπισμό της, με προβλημάτισαν. "Θα ήθελα να της δέσω μια πέτρα στο λαιμό και να την ρίξω στο ποτάμι" έγραψε ένα κοριτσάκι 16 χρονών, ενώ μια άλλη κοπέλα ίδιας ηλικίας είπε ότι θα ήθελε να της βγάλει τα δόντια με μια τανάλια.
Έχω την αίσθηση ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους χρήστες δεν έχουν μια σαφή εικόνα για το τι θεωρούν "καλό". Ας δούμε μια φωτογραφία.
Μπορείτε πραγματικά να κοιτάξετε αυτό το κοριτσάκι στα μάτια και να πείτε πως πρέπει να πεθάνει; Να πείτε ότι θέλετε να το βασανίσετε και να του προκαλέσετε απίστευτο πόνο; Ελπίζω πως όχι.
Κάποια στιγμή, η κοπέλα από το βίντεο ήταν αυτό το κοριτσάκι, ή ένα κοριτσάκι σαν αυτό. Ξαφνικά, κάτι έγινε. Μέσα της δημιουργήθηκε η ιδέα πως το να πετάξει κουταβάκια σε ένα ποτάμι θα ήταν διασκεδαστικό, και κάτι που θα έπρεπε να το τραβήξει σε βίντεο και να το μοιραστεί με όλους. Αυτή η ιδέα προέρχεται από πολλές διαφορετικές ιδέες: από την ιδέα πως η βία είναι κάτι διασκεδαστικό, την ιδέα πως είναι εντάξει να βασανίζεις τους ανήμπορους, την ιδέα πως τα ζώα δεν αξίζουν συμπόνοια, και την ιδέα πως αυτό είναι κάτι που θα οφελήσει την δημόσια εικόνα της. Πίστευε δηλαδή ότι θα υπάρξει κόσμος που θα σκεφτεί "τι αστείο βίντεο! συγχαρητήρια στην κοπέλα που το σκέφτηκε!". Το διανοήστε; Αντιλαμβάνεστε πόσο τρομακτικό είναι το να προσπαθήσεις να μπεις στο μυαλό της έστω και για λίγο, και να ζήσεις για λίγο στην εφιαλτική, αλλοιωμένη πραγματικότητα της;
Στην πραγματικότητα της, αν περπατάς με τους φίλους σου και δείτε κάποιον τραυματισμένο στην μέση του δρόμου, θα εισπράξεις αποδοχή αν πας και τον κλωτσήσεις. Στην πραγματικότητα της, είναι εντάξει το αγόρι σου να σε χτυπάει και να σου παίρνει τα λεφτά σου. Στην πραγματικότητα της, δίκιο έχει ο πιο δυνατός.
Τι μόλυνε το κεφάλι της κοπέλας με αυτές τις ιδέες; Τι άλλαξε τόσο πολύ την πραγματικότητα της; τι την έκανε από το γλυκό κοριτσάκι της φωτογραφίας να γίνει αυτό που είδαμε στο βίντεο;
Μακάρι να είχα απαντήσεις. Ξέρω όμως ότι εγώ, όταν ήμουν στην ηλικία της και δεχόμουν τέτοια μηνύματα (από το διαδίκτυο, από γνωστούς, από την τηλεόραση) είχα αποκτήσει αντισώματα, και θα έπρεπε να της είχε δωθεί η ευκαιρία να τα αποκτήσει και αυτή.
Σίγουρα φταίνε οι γονείς, σίγουρα φταίει η κοινωνία, σίγουρα φταίμε και εμείς σαν μέρη ενός συνόλου. Το καλύτερο που μπορούμε να κάνουμε είναι να προσπαθήσουμε όσο μπορούμε για να μην ξαναγίνει κάτι τέτοιο, και ο καλύτερος τρόπος να το κάνουμε αυτό είναι να μοιράσουμε ιδεολογικά αντισώματα ενάντια στις ιδέες που το προκαλούν. Η αγανάκτηση είναι ένα ανθρώπινο συναίσθημα, αλλά το να θέλουμε να ξεπληρώσουμε την βία με βία απλά οδηγεί σε φαύλο κύκλο, και είναι πολύ επικίνδυνο γιατί "νομιμοποιεί" την βία μας μέσω της αγανάκτησης, και έτσι συνηθίζουμε σιγά σιγά να την δικαιολογούμε, μέχρι που θα έχουμε εκτεθεί τόσο σε αυτήν που δεν θα χρειαζόμαστε πλέον δικαιολογίες.
Kαλησπέρα John !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο το blog σου και ασφαλώς οι αναρτήσεις σου!
Μου θυμιζει μια διαφημιση απο μια ΜΚο. που εδειχνε μωρα νεογεννητα και ελεγε πχ "γιώργος, δολοφόνος" κλπ.οι άνθρωποι μπερδεύουν τη ζωή όταν δικαιολογούν πράγματα που δεν δικαιολογούνται, και πιστεύουν σε συμπεριφορές που αν μπορούσαν να καταλάβουν δεν θα δικαιολογούσαν. εγώ αναρωτιέμαι αν οι γονείς της ξέρουν, ή αναρωτιέμαι από που μιμείται αυτή τη συμπεριφορά. μήπως μέσα στο σπίτι συμβαίνουν αντίστοιχα? όπως κ να χει, συνήθως αυτοί οι άνθρωποι είναι πληγωμένοι πολύ,θυμωμένοι πολύ, και έτοιμοι(πολύ) για το οτιδήποτε.
ΑπάντησηΔιαγραφή