Θα με πίστευες αν σου έλεγα...
...πως όταν λέω "θα είμαι δίπλα σου", εννοώ οτι θα είμαι δίπλα σου ακόμα και αν μας κυνηγάει ένας στρατός και χρειάζεται να τρέχουμε από πόλη σε πόλη καβάλα σε μια μεταχειρισμένη Harley και να τρεφόμαστε μόνο με φυστίκια και με τα παγάκια από το ουίσκι
...πως έχουμε ήδη γνωριστεί στα παιδικά μας όνειρα, για αυτό νιώθουμε πως ξέρουμε ο ένας τον άλλον
...πως ο κόσμος δεν είναι επιφανειακός - μπορώ οποιαδήποτε στιγμή να τραβήξω την κουρτίνα και να αποκαλύψω σύγχρονους μάγους, χαμένους αγγέλους, ονειροπόλα ξωτικά και γενναίους ιππότες
...πως αυτή η πόλη, γκρίζα και γριά, έχει την πιο όμορφη αγκαλιά του κόσμου, αρκεί να μην την κρίνεις από την εμφάνιση της αλλά από την καρδιά της
...πως τα πεφταστέρια δεν είναι στην πραγματικότητα αστέρια που πέφτουν, αλλά αστέρια που γεννιούνται επειδή κάποιος πιστεύει στις ευχές τους
...πως αυτό που κρατάει αυτόν τον κόσμο ζωντανό, είναι οι Ιστορίες. Οι Ιστορίες αρχαίων πολιτισμών, οι μουσικές ιστορίες του Μπαχ και του Σοπέν, οι ιστορίες που λένε οι γιαγιάδες στα χωριά, η δική μου ιστορία και η δική σου ιστορία
...πως κάθε φορά που μελαγχολώ, ανοίγω το παράθυρο και ακούω την jazz του νυχτερινού ουρανού
...πως το μοναδικό αληθιινό μέρος είναι το "εδώ", ο μοναδικός πραγματικός χρόνος είναι το "τώρα" και το μοναδικό αληθινό "εγώ" είναι το "εμείς"
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου